In mijn huis

Ik woon in een zwart gat dat haar omgeving in zich opzuigt, 
in een maalstroom verbrandt,
samenperst tot veelkleurige diamanten
die vervolgens worden uitgestoten.
Ik ben het oog van de orkaan, ik zie alles maar draai niet mee.

Ik open de ramen van mijn huis, stap mijn deur uit 
en hang wat stenen in een kaal gewaaide boom die er voor groeit. 
Mensen komen kijken, het huis licht op, de stenen schitteren.
Ik trotseer de wind en klim in de boom om te zien wat zich om mij roert, 
ik probeer zover mogelijk op dunne takken staand 
met gestrekte handen 
te pakken wat van mijn gading is:
Een vanger van trivialia,
Een visser naar details die er toe doen,
Een vinder van potentieel.

Kees Koomen, Den Haag september 2002

Deze tekst werd geschreven voor de Leporello In mijn Huis (Den Haag, 2002) waarin tien nieuwe schilderijen werden gepresenteerd.

Buiten

Als ik naar buiten ga knijp ik mijn ogen dicht
het felle licht tekent weldra mijn gezicht
in wat ik drink doemt op
in wat ik ruik herinner ik
in wat ik raak doet zich voor
in wat ik hoor zie ik en
als ik kijk koloniseer ik werelden in een speldenprik

Van de boom ga ik op weg en van het water
naar lichtplekken en duister,
verhelderende fragmenten:
oogluikend, negerend nachtlicht,
een liefde dood een leven leeft,
excentrisch,
steentjes gelegd, vogel thuis, gouden haren,
warm en koud, een trut eronder
leeslicht: noten beeldverhaal
èn ik blijf het oog in de orkaan

Kees Koomen – Den Haag, april 2004

Deze tekst werd geschreven bij de leporello “Buiten” (Den Haag, 2004) die als pendant van de Leporello “In mijn Huis” (Den Haag, 2002) met opnieuw tien nieuwe schilderijen in eigen beheer werd uitgegeven.